1. Odbiorcami usług są osoby, które z powodu wieku, choroby lub innych przyczyn wymagają pomocy innych osób.
  2. Zgodnie z ustawą o pomocy społecznej świadczenia w formie usług opiekuńczych przysługują osobom samotnym, wymagającym pomocy innych osób, których nie mogą otrzymać, mimo wykorzystania własnych uprawnień, zasobów i możliwości.
  3. Usługi opiekuńcze mogą być również przyznane osobom, które wymagają pomocy innych osób, a rodzina (wspólnie zamieszkująca lub mieszkająca oddzielnie), a także wspólnie niezamieszkujący małżonek, wstępni lub zstępni nie mogą im takiego wsparcia zapewnić.
  4. Odbiorcami specjalistycznych usług opiekuńczych są osoby o szczególnych potrzebach, wynikających z rodzaju schorzenia i niepełnosprawności, z wyłączeniem osób z zaburzeniami psychicznymi. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Polityki Społecznej z 22 września 2005 r., wykonywanie tych usług wymaga szczególnych kwalifikacji zawodowych i doświadczenia osób świadczących usługi.
  5. Odbiorcami specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi są osoby dorosłe wykazujące zaburzenia wymienione w art. 3 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego (chore psychicznie, upośledzone umysłowo, wykazujące inne, poważne zakłócenia), które zgodnie ze stanem wiedzy medycznej zaliczane są do zaburzeń psychicznych.
  6. W wyjątkowych przypadkach odbiorcami usług mogą być dzieci i młodzież z zaburzeniami psychicznymi, pozbawionymi dostępu do zajęć rehabilitacyjnych i rewalidacyjno – wychowawczych, jeśli nie mają możliwości uzyskania dostępu do zajęć świadczonych przez inne zobowiązane podmioty.